Το Ξενοδοχείο Φαίδρα μέχρι τις αρχές του περασμένου αιώνα λειτουργούσε ως ταπητουργείο.
Στην περίοδο από το 1750 - 1850 η Ύδρα αριθμούσε περίπου 27.000 κατοίκους, η κοινωνία της ήταν αυτάρκης και υπήρχαν πολλά εργοστάσια που παρήγαγαν προϊόντα για τους κατοίκους της.
Δυστυχώς γύρω στο 1900, με τη μετανάστευση των κατοίκων της Ύδρας στον Πειραιά και στην Αθήνα, όλα τα μικρά εργοστάσια του νησιού άρχισαν σιγά σιγά να κλείνουν. Αυτό συνέβη και με το παλιό ταπητουργείο, που έκλεισε και έμεινε ερειπωμένο για αρκετά χρόνια.
Οι σημερινοί ιδιοκτήτες βρήκαν το Φαίδρα εγκαταλελειμμένο. Με βάση τους Εθνικούς Κανόνες Κληρονομιάς που διέπουν το νησί μας, η μορφή του οικοδομήματος δεν μπορούσε να αλλαχθεί.
Γι' αυτό το λόγο ο Αντώνης και η Αλιν ήταν πολύ προσεκτικοί κατά την αποκατάσταση του κτιρίου, ώστε να διατηρήσουν και να ενσωματώσουν στο κτίριο όσες μπορούσαν από τις καινοτομίες μιας περασμένης εποχής.
Ο τεράστιος αργαλειός με τις μεγάλες μπομπίνες ήταν σε κακή κατάσταση και το περισσότερο ξύλο ήταν τόσο σάπιο που δεν μπορούσε να διασωθεί. Ωστόσο μερικά από τα μεγαλύτερα κομβοελάσματα και μερικές από τις τεράστιες μπομπίνες ανακυκλώθηκαν σε σπίτια του νησιού.
Τα χρώματα των τοίχων, τα σχέδια των ταβανιών, τα περβάζια των παραθύρων και άλλα χαρακτηριστικά του παλιού ταπητουργείου, έχουν αναπαλαιωθεί για να αναδείξουν το πνεύμα και τον χαρακτήρα του κτιρίου.
Έτσι το περιβάλλον ενώθηκε με το παρελθόν και τις σύγχρονες ανέσεις για να δημιουργησουν ένα όμορφο και εκλεπτισμένο νέο κτίριο, το Ξενοδοχείο "Phaedra".
