Το Ξενοδοχείο Φαίδρα μέχρι τις αρχές του περασμένου αιώνα λειτουργούσε ως ταπητουργείο, μιας και από το 1750 - 1850 η κοινωνία της Ύδρας ήταν αυτάρκης και αριθμούσε περίπου 27.000 κατοίκους.
Ετσι στην περίοδο αυτή υπήρχαν πολλά εργοστάσια που παρήγαγαν προϊόντα για τους κατοίκους της Ύδρας.
Δυστυχώς με τη μετανάστευση των κατοίκων, όλες οι μικρές βιομηχανίες του νησιού έκλεισαν και το εργοστάσιο έμεινε ερειπωμένο για χρόνια.
Οι σημερινοί ιδιοκτήτες βρήκαν το Φαίδρα εγκαταλελειμμένο. Με βάση τους Εθνικούς Κανόνες Κληρονομιάς που διέπουν το νησί μας, η μορφή του οικοδομήματος δεν μπορούσε να αλλαχθεί.
Γι' αυτό το λόγο ο Αντώνης και η Αλιν ήταν πολύ προσεκτικοί κατά την αποκατάσταση του κτιρίου, ώστε να κρατήσουν και να ενσωματώσουν όσες μπορούσαν από τις καινοτομίες μιας περασμένης εποχής.
Ο τεράστιος αργαλειός με τις μεγάλες μπομπίνες ήταν σε κακή κατάσταση και το περισσότερο ξύλο ήταν τόσο σάπιο που δεν μπορούσε να διασωθεί. Ωστόσο μερικά από τα μεγαλύτερα κομβοελάσματα και μερικές από τις τεράστιες μπομπίνες ανακυκλώθηκαν σε σπίτια του νησιού.
Τα χρώματα των τοίχων, τα σχέδια των ταβανιών, τα περβάζια των παραθύρων και άλλα χαρακτηριστικά έχουν ανακαινισθεί για να αναδείξουν το πνεύμα και τον χαρακτήρα του κτιρίου. Οι ανέσεις του Ξενοδοχείου ενώθηκαν με το περιβάλλον και το παρελθόν για να δημιουργήσουν ένα όμορφο και εκλεπτισμένο ξενοδοχείο.